exposities. geweest
2021
“Ik ben de som van alles wat mij is voorgegaan, van alles wat ik heb zien gebeuren, van alles wat mij is aangedaan.” (Salman Rushdie).
Waar kom ik vandaan? Hoe ben ik geworden wie ik ben? Hoe heeft mijn familie(geschiedenis) – van generatie op generatie - invloed op wie ik nu ben? Welke beelden (vaak zonder woorden) uit mijn jeugd werken door in mijn volwassen leven? En hoe blijven ingrijpende gebeurtenissen mij op veel momenten nog steeds raken?
Wat is familie? Familie is een deel van onze identiteit waar we niet aan kunnen ontsnappen. Het kan iets zijn dat we koesteren of iets waar we onszelf uit willen verwijderen. Maar zelfs als we ons fysiek verwijderen van familie, is de connectie er. Je blijft het kind van je (voor)ouders. Er is geen manier om te ontkennen dat het een levend systeem is waaraan we verbonden zijn.
Deelnemende kunstenaars
Christian Arts, Yanina Cesa, Greet van Dam, Femke Doove, Jamie van den Heuvel, Pascale Hustings, Josita van de Kerk, Cara Louwman & Yuen Yee Li, Wies den Ouden, Bianca Pauline, Sten Petersen, Rob Severein, Linda Verkaaik, Mo Verlaan, Hannes Wallrafen.
Iedere zaterdag en zondag verzorgen de curatoren Wies den Ouden en Cara Louwman rondleidingen over de expositie.
Tijdens deze rondleidingen zijn er altijd een aantal fotografen en kunstenaars aanwezig, die over hun eigen werk vertellen.
Nevenprogramma bij expositie Ne Me Quitte Pas
Zondag 12 december 12.00-13.00 uur
Lezing ‘geluid in zicht’ door fotograaf Hannes Wallrafen die op latere leeftijd blind is geworden. Hij ontdekt de mogelijkheid beeld via geluid uit te drukken.
Meer info & Tickets »
Donderdag 16 t/m 19 december van 12.00-17.00 uur
Fotoboekenmarkt met boeken van exposanten en Self Publishers United.
De boeken van exposanten Bianca Pauline, Cara Louwman & Yuen Yee Li, Greet van Dam, Hannes Wallrafen, Jamie van den Heuvel, Linda Verkaaik, Mo Verlaan, Pascale Hustings, Rob Severein en Yanina Cesa zijn gedurende de expositie al te koop.
Tijdens de boekenmarkt wordt dit aangevuld met boeken van circa 40 fotografen die zijn aangesloten bij Self Publishers United. Self Publishers United is een groep fotografen die in eigen beheer een fotoboek, vaak in gelimiteerde oplage, hebben uitgegeven. De groep is een non-profit organisatie die wordt geleid door de fotografen zelf.
De boeken van Self Publishers United zijn aangekocht door het Nederlands Fotomuseum en onderdeel van hun collectie.
Nieuwe boeken zijn bijvoorbeeld Laws of the Haystack van Emile Gostelie en Play van Eva Veldhoen, beiden groots gepresenteerd op Paris Photo dit jaar. Gostelie was een van de drie Carte Blanche studenten van Paris Photo. Het boek Play staat in de top-10 van Paris Photo - Aperture Foundation PhotoBook Awards.
Fotoboekenmarkt met boeken van 'Ne Me Quitte Pas' exposanten en Self Publishers United.
De boeken van 'Ne Me Quitte Pas' exposanten Bianca Pauline, Cara Louwman & Yuen Yee Li, Greet van Dam, Hannes Wallrafen, Jamie van den Heuvel, Linda Verkaaik, Mo Verlaan, Pascale Hustings, Rob Severein en Yanina Cesa zijn gedurende de expositie al te koop.
Tijdens de boekenmarkt wordt dit aangevuld met boeken van circa 40 fotografen die zijn aangesloten bij Self Publishers United. Self Publishers United is een groep fotografen die in eigen beheer een fotoboek, vaak in gelimiteerde oplage, hebben uitgegeven. De groep is een non-profit organisatie die wordt geleid door de fotografen zelf.
De boeken van Self Publishers United zijn aangekocht door het Nederlands Fotomuseum en onderdeel van hun collectie.
Nieuwe boeken zijn bijvoorbeeld Laws of the Haystack van Emile Gostelie en Play van Eva Veldhoen, beiden groots gepresenteerd op Paris Photo dit jaar. Gostelie was een van de drie Carte Blanche studenten van Paris Photo. Het boek Play staat in de top-10 van Paris Photo - Aperture Foundation PhotoBook Awards.
70 jaar
Ron Jagers (30-08-1951) is fotograaf en grafisch ontwerper, maar nog veel meer.
Ron Jagers schudt al tientallen jaren het kunstklimaat in Amersfoort op.
Hij is organisator, producent, performer en agitator. Bij anderen staat hij bekend als 'kunstpaus van Amersfoort'.
Zo ziet hij zichzelf niet. Eerder als 'luis in de pels'.
Ron Jagers is een meester in vermomming.
Hij is nu eens voorzitter van de Prins Bernhard Fanclub dan weer chauffeur van de Kunstlimo.
Zijn enorme betekenis voor en zijn niet aflatende impulsen aan het kunstenklimaat in Amersfoort, altijd vanuit het belang van de makers en dit al 25 jaar lang, zijn voldoende reden om iets rond Ron te organiseren.
Kloppend Hart is een manifestatie van meer dan 50 Amersfoortse kunstenaars voor en met wie Ron kunst maakte.
StadsGalerij, Pornofestival, Zonen&Dochters, Urban Wijland, Blauwdruk, een beeldoverzicht door de jaren heen, performances en inhoudelijke uitwisselingen zijn te beleven tijdens de manifestatie van 30 oktober tot 14 november in het Rietveldpaviljoen.
Reserveren voor deze exposities is niet nodig!
Kijk op de website www.op-de-tast.nl/kloppend-hart/reserveren/ voor de actuele informatie en reserveren voor de extra activiteiten!
Een eigentijdse blik op Dante Alighieri (1265-1321)
We leven in een chaotische tijd met onderlinge strijd, epidemieën en veel vluchtelingen. Dante Alighieri leefde ruim zevenhonderd jaar geleden ook in zo’n chaotische tijd. Zijn woonplaats Florence werd continu bedreigd door aanvallen van buiten, maar vooral door interne spanningen en bloedige conflicten. In de omgeving heerste malaria en regelmatig brak de pest uit. Op 37-jarige leeftijd werd Dante verbannen uit zijn geliefde stad. De rest van zijn leven zwierf hij als banneling rond. Op zijn laatste omzwerving kreeg hij malaria en stierf. Hij was 56 jaar oud.
Dante was een dichter. Met zijn werk laat hij zien dat je met een creatieve houding boven je eigen ellende kunt uitstijgen. In zijn belangrijkste werk, La Divina Commedia, maakt hij een reis door het Inferno, Purgatorio en Paradiso. Hij schreef het in ballingschap. In de afgelopen zevenhonderd jaar heeft dit werk vele lezers geraakt.
Deze expositie en lezingen laten zien hoe La Divina Commedia ook nu nog kunstenaars, fotografen, schrijvers en filmmakers inspireert. Kunnen wij onze eigen Dante zijn?
Deelnemende kunstenaars
Dracorubio, Nico Brons, Petra Katanic, Wietse Kuis, Nikolaas van Os, Marc Rietdijk, Emile van der Kruk en Arij van der Stelt
Meet & Greet
- Emile van der Kruk: elke zondagmiddag van 15 tot 17 uur
- Arij van der Stelt: zaterdag 2, zondag 3 en zondag 17 oktober van 12 tot 17 uur
- Roderique ‘Dracubio' Arisiaman: vrijdag 8 en zondag 17 oktober van 12 tot 17 uur
- Marc Rietdijk: zaterdag 23 oktober van 12 tot 17 uur
- Petra Katanic: zondag 24 oktober van 12 tot 17 uur
Lezingen
Donderdag 30 september vanaf 19.45 uur: Dante Leven en Werk - Rob Vroom
Donderdag 7 oktober vanaf 20.00 uur: Dante en film - Kevin Toma
Donderdag 14 oktober vanaf 20.00 uur: Dante en kunstgeschiedenis - Irmin Visser
Donderdag 21 oktober vanaf 20.00 uur: Dante en popmuziek - Fabiana Dammers
Aanmelden voor de lezingen via de website van Dante Alighieri Amersfoort.
Catalogus
Rond deze expositie is ook een catalogus verschenen: "Dante Leeft! Een eigentijdse blik op Dante Alighieri (1265 -1321)". Deze kun je hier bestellen.
Expositie in samenwerking met
Amersfoort kan niet zonder haar vrijwilligers.
Al die mensen die zich vrijwillig inzetten, zorgen voor een gastvrije, liefdevolle, zorgzame en geweldige stad. Op heel veel verschillende plekken in de stad maken vrijwilligers het verschil en samen maken ze Amersfoort. Dat verdient een groot compliment en een welgemeend dank je wel!
Vrijwilligerswerk is divers en er zijn vele vrijwilligers in Amersfoort actief. Deze fototentoonstelling vertelt het verhaal van al die vrijwilligers die een steentje bijdragen aan onze prachtige stad. Amersfoortse fotografen hebben de vrijwilligers 'in actie' geportretteerd en de foto's zijn aangevuld met een persoonlijke boodschap aan de vrijwilligers waaruit blijkt wat zij betekenen voor anderen. Dit staat symbool voor alle vrijwilligers van Amersfoort.
Geïnspireerd geraakt om ook vrijwilligerswerk te doen? Kijk of er een plekje is dat bij je past op de vacaturebank van Indebuurt033 via vrijwilligers.indebuurt033.nl
Deze tentoonstelling is de gehele maand september te zien.
De tentoonstelling staat op de Zonnehof, zeg maar de voortuin van het Rietveldpaviljoen, en is dus alle dagen van de week te bewonderen.
Deze tentoonstelling wordt aangeboden door Gemeente Amersfoort ter gelegenheid van 2021, Nationaal Jaar Vrijwillige Inzet.
#mensenmakenamersfoort #vrijwilligerswerkamersfoort
De KunstKijkRoute in Amersfoort bestaat al meer dan 25 jaar en is daarmee een van de oudste open atelierroutes van Nederland. In het voorjaar en najaar openen kunstenaars en galeries hun deuren. Daarnaast bieden diverse plekken zoals kerken en café's in de binnenstad en daarbuiten plaats aan gastexposanten.
De KunstKijkDagen in het Rietveldpaviljoen vormen een unieke kans om in één keer het werk te zien van 55 gerenommeerde Amersfoortse kunstenaars, allemaal deelnemers aan de KunstKijkroute. Hun werk varieert van klassiek tot eigentijds. Keramiek, schilderkunst, fotografie, sieraden, allerlei soorten kunstuitingen zijn er te zien. Ook wordt er van elke kunstenaar een kunstwerk geveild. Alvast een voorproefje? Ga naar www.kunstkijkroute.nl.
Reserveren voor KunstKijkDagen
De huidige Coronamaatregelen maken het nodig dat u een plekje reserveert om de KunstKijkDagen in het Rietveldpaviljoen te bezoeken.
Van 23 t/m 26 september kun je tussen 10.00 en 18.00 uur je bezoek plannen voor de KunstKijkDagen.
Architectuurfotograaf Dirk Verwoerd heeft in opdracht van FASadE de architectuurstroming Structuralisme in Amersfoort, Hoevelaken en Leusden in beeld gebracht.
Met Structuralisme wordt een architectuurperiode aangeduid die vanaf de jaren ’60 markante gebouwen en buurten heeft voortgebracht. Vaak zijn deze opgebouwd uit kleinere delen, die in geometrische patronen samen een structuur vormen. In en rond Amersfoort staan landelijk en zelfs internationaal bekende projecten uit deze periode.
De tentoonstelling illustreert het brede spectrum dat het Structuralisme omvat: van zakelijk kantoor tot romantisch paleisje. Daarnaast plaatst de tentoonstelling de lokale projecten in een breder perspectief.
Naast deze expositie zijn er in deze periode nog de volgende activiteiten rond het thema structuralisme:
- Woensdag 8 september: Architectuurcafé 'De toekomst van jong erfgoed' met Herman Hertzberger en Abel Blom ➜ Meer info »
- Zaterdag 11 en zondag 12 september: Fietstochten tijdens Open Monumentenweekend ➜ Meer info & aanmelden
- Donderdag 16 september: Architectuurlezing Volksuniversiteit 'Structuralisme in architectuur en stede(n)bouw' door Johan Galjaard ➜ Meer info & aanmelden
Van 2 tot en met 19 september laten studenten van de TU Delft de resultaten van hun werk zien. Zij hebben zich afgelopen jaar verdiept in de potentie van het Rietveldpaviljoen en het plantsoen van de Zonnehof.
Op zaterdag 11 september opent Micha de Haas, de Stadsbouwmeester van Amersfoort, deze expositie en die middag zijn de studenten zelf aanwezig om hun maquettes en ontwerpschetsen toe te lichten.
Religieuze overgave: gelovigen in aanbidding voor hun god, rechtstreeks of met een voorwerp als interactie.
Soms is dat een heiligenbeeld dat wordt aangeraakt of gekust, soms een kaarsje dat wordt aangestoken. Sommigen knielen, anderen dompelen zich onder in een rivier die vanaf de Himalaya naar de oceaan stroomt. Een moment van stille contemplatie of van samenzang. Een brandend kaarsje, waarvan het hete kaarsvet op je handpalm druppelt zonder dat ie het voelt.
Gerda Kalmann legt al jarenlang beelden vast van overgave en devotie. Niet omdat ze zelf die religieuze gevoelens deelt, maar omdat haar camera die intense beleving van de gelovige gewoon wil of moet vastleggen. Ze geeft zich er zelf aan over.
Meet & greet
Op vrijdag 20 augustus is Gerda aanwezig om persoonlijk tekst en uitleg te geven over haar expositie.
Deze expositie - in twee delen - toont een selectie van foto’s van leden van vijf Amersfoortse fotoclubs: Fotokring Eemland, ZoneV, Fotogroep deeez!, Keistad Fotocollectief en Fotoclub Keistad. De curatoren Diana Bokje en Tom Meerman hebben ieder een gedeelte van de expositie samengesteld.
15 juli t/m 1 augustus: Herhaling expositie 2020
Vanwege het coronabeleid werd deze expositie in december 2020 al na een paar dagen gesloten. Curator Diana Bokje selecteerde 32 prachtige foto’s voor aan de muur. Aanvullend zijn er nog 44 foto’s te zien op een groot beeldscherm.
5 augustus t/m 29 augustus: Wondere Wereld
Voor de nieuwe expositie hebben de bijna 200 leden van de vijf fotoclubs zich uitgedaagd met creativiteit en kunstzinnigheid. Curator en fotograaf Tom Meerman maakt een selectie van 90 foto’s, teksten en video’s. Het gaat om foto’s die gecreëerd zijn. Dat kan tijdens het fotograferen, maar ook middels bewerkingsprogramma’s achteraf. Men speelt als het ware met de werkelijkheid waardoor foto’s als kunst gezien kunnen worden. Waardoor er een wondere wereld ontstaat. Het is aan de bezoeker van het Rietveldpaviljoen om te bepalen waar ze naar kijken.
Met deze twee exposities krijgen bezoekers een goed beeld van het talent uit Amersfoort. Ieder weekend is er gelegenheid om kennis te maken met de vijf fotoclubs.
Meet & greet de Amersfoortse fotoclubs
Ieder weekend zijn er fotografen van de Amersfoortse fotoclubs aanwezig. Je kunt bij hen terecht voor toelichting op de foto’s en de opzet en activiteiten van de vijf fotoclubs.
Overzicht van de meet & greets »
Middelmaat, een begrip dat niet op veel sympathie hoeft te rekenen. Maar is dat terecht? Het statistisch begrip ‘gemiddelde’ is het totaal van de gemeten waarden gedeeld door het aantal waarden. Niet meer en niet minder. Een tweedimensionale werkelijkheid.
Het begrip middelmaat is in het domein van het gezonde verstand terechtgekomen. Met als direct gevolg, dat het begrip gekoppeld is aan een waarde-oordeel. En dat is niet direct een positief waarde-oordeel.
In de kunsten heeft middelmaat eenzelfde slechte naam gekregen. Middelmatige kunst, daar is er al zoveel van. Kunst moet klaarblijkelijk excelleren. Maar ten opzichte van wat? Auto’s kan je onderling vergelijken. Met een vergelijkbare motor kan je testen welke auto harder rijdt, of sneller. Maar een auto van Panamarenko? Waarmee moet je die vergelijken? Het zou al een teleurstelling zijn als de auto überhaupt zou rijden. Hoe moet je vaststellen of de auto van Panamarenko middelmaat is of excelleert? Je kan de auto alleen met zichzelf vergelijken. De auto van Panamarenko is én middelmaat én buitengewoon. De auto is alles ineen, omdat er maar één is. In de kunst is er maar één perspectief, dat van het kunstwerk zelf. Leve de middelmaat in de kunst!
Aan de tentoonstelling werken mee: Lente Brugge, Robert van Laar, Leo van der Veen, Maarten van der Laag en Theo Naessens.
Time to slow down
Time to see the motion
Time to feel the moment
Time to live the present
gedicht: Victor Dissel
Met werk van
- Gerda Kalmann (fotograaf) richt de blik op wereldwijde en intense, diepgewortelde devotie die misschien wel sterker is dan ‘het gezonde verstand’… (t/m 29 augustus)
- Heleen van Tilburg (fotograaf) transformeert de reële wereld tot abstracte kunst en roept op om met je ogen te dwalen…
- Fred Oosterhuis (bouwkundig fotograaf), David de Vries (bouwkunde student en onderzoeker) en Watze de Haan (visuele verhalenverteller) nemen je mee langs strakke bouwplaatsen, verstilde grachten, architectuur toen en nu…
- René (fotograaf) en Victor (audiovisueel kunstenaar) Dissel onderzoeken de verbinding tussen de mens en zijn omgeving en noemen het photomorphose…
- De Amersfoortse fotoclubs
Meet & greet fotografen Salon033
Ieder weekend zijn er fotografen van Salon033 aanwezig. Je kunt bij hen terecht voor toelichting op de foto’s.
Overzicht van de meet & greets »
Wat is het verhaal achter de foto die we op de voorpagina van een nieuwssite of krant zien? En wat is de invloed van de maker ervan op onze beeldvorming? Hoe kan een foto ons zo raken dat we het beeld vele jaren later nog helder op ons netvlies hebben?
De expositie IMPACT - photos that matter gaat over het werk van fotografen die op een indringende manier aandacht vragen voor bepaalde maatschappelijke situaties en die vaak ook hopen dat er door hun bijdrage verandering in gang wordt gebracht.
Impact
In het Rietveldpaviljoen laten fotografen en beeldend kunstenaars beelden zien die zij met nadruk (‘this matters!”) willen laten zien. Vaak met de bedoeling om schrijnende situaties onder de aandacht te brengen. Soms om de geportretteerde een hart onder de riem te steken of om geld te genereren voor het oplossen van een probleemsituatie. Maar altijd om te voorkomen dat de gefotografeerde situatie of mens in de vergetelheid verdwijnt. Altijd om ‘impact’ te weeg te brengen.
Prijswinnende fotografen
Er is werk te zien van prijswinnende fotografen als Cynthia Boll, llvy Njiokiktjien en Sandra Minten.
Ook zijn er fotoseries te zien van bevlogen Amersfoortse fotografen Pauli Gerritsen, Jaco Klamer en Annemiek van der Kuil. En van de Balinese Rudi Waisnawa.
Nederlands-Indië
De complexe historie van Nederlands-Indië / Indonesië heeft ook een aparte plaats in deze expositie. In vier delen worden foto’s met passende verhalen getoond.
- De oorlog in Nederlands-Indië ➜ lees meer
- De overstap van Nederlands-Indië naar Nederland ➜ lees meer
- Diversiteit met familiefoto’s met poesaka’s (tastbare herinneringen) ➜ lees meer
- De derde generatie van in Nederland geboren mensen met Indische roots ➜ lees meer
Beeldende kunst
Zoals altijd is er ook bijpassende beeldende kunst te bewonderen. De beelden bij deze expositie zijn van Annemie Ewalts.
Expokrant
Bij de expositie hoort een dikke expokrant, bomvol foto’s, artikelen en achtergronden van de getoonde werken. ➜ Lees de expokrant »
Nevenprogramma
De expositie nodigt uit tot gesprek, tot het uitdiepen van de vraag hoe de kracht van een foto kan worden vergroot.
Zondag 13 juni: Muzikale Meet & Greet met Sandra Minten ➜ Lees meer »
Zondag 20 juni: Meet & Greet met Riekje Hoffman, Armando Ello en Simone Berger ➜ Lees meer »
Zaterdag 26 juni & Zondag 27 juni: Meet & Greet met Pauli Gerritsen ➜ Lees meer »
Zondag 4 juli: Meet & Greet met Kopzorg op Bali / Annemiek van der Kuil ➜ Lees meer »
Zondag 11 juli: Speciale laatste dag & Finissage ➜ Lees meer »
Donderdag 25 maart: Books on Tour - Indische avond. Presentator Adriaan van Es ontving dichter/performer Ellen Deckwitz, schrijver/journalist Diederik Samwel en filmmaker Jazzy Taihuttu. Bekijk op YouTube
Donderdag 6 mei: Dubbelinterview over de taal van fotografie met Tom Meerman, Ilvy Njiokiktjien en Hans van Helden. Bekijk op YouTube
Onlangs verhuisde de Tsjechische fotografe Sarka Kastnerova naar Amersfoort. Tijdens 033Fotostad laat zij voor het eerst in Nederland haar werk zien, met name portretten van een INTERNATIONALE VOEDSELBEURS.
‘Het is niet mijn lichaam, maar wel mijn ziel.’
De beelden bestaan veelal uit analoge foto’s, die ik afdruk in mijn doka. In het donker ontstaan de associaties die ik weer meeneem het licht in. Daar werk ik verder aan de foto’s, door elementen toe te voegen, of delen te verwijderen. Zo versterken de gebruikte technieken de uiteindelijke lading van de beelden. 
Roel Heijmans is kunstenaar, wiens werk onderdeel uitmaakt van de kunstuitleencollectie van Special Arts.
Roel is afgelopen jaar begeleid door fotograaf 
Hans Lemmerman en Inge van Run vormen Het Wilde Oog. Het Wilde Oog maakt vanaf 2000 de sprong van cultureel erfgoed naar kunst en vormgeving met Spakenburg als epicentrum. 
De tot theatermakers opgeleide Hans Lemmerman en Inge van Run doorbreken een traditionele benaderwijze door vrouwen in klederdracht en vissers te mixen met kunst van nationale en internationale signatuur. Van Mondriaan, Rietveld, Armando tot Kounellis, Tony Cragg en Jeff Koons.
FOTODOK is een internationale plek voor documentairefotografie in Utrecht. Sinds 2008 brengt FOTODOK urgente, onderbelichte, mooie, spannende maatschappelijk betrokken documentaire verhalen onder de aandacht van zowel een breed lokaal en nationaal als een wereldwijd gespecialiseerd publiek. Zij doet dit door middel van een divers programma met tentoonstellingen, kritische lezingen en debatten, educatie en internationale samenwerking en uitwisseling. 
In Amersfoort exposeren Baukje Rienks, Monique Langezaal, Ward Snijders en Pieter Koning, Bram Vermeer en Jenneke Visser.
‘Ik kwam, ik observeerde, ik bevroeg en ik vertelde. Ik kwam omdat het totaal onbekend was. Ik observeerde, omdat ik nog niet wist wat ik zag. Ik bevroeg, omdat ik nog niet begreep wat ik waarnam. Ik vertelde, omdat ik iets nieuws had ontdekt en het graag wilde delen. Zonder delen blijft het voor mij doelloos’. – Eva
ESTONIA TWENTYTHREE is een creatief onderzoeksproject met als focus de generatie Esten die in 1991 zijn geboren. Twentythree staat voor de jaren van de onafhankelijkheid van Estland en de leeftijd van de generatie uit 1991. Als studente aan de Willem de Kooning academie heeft de Amersfoortse Eva van der Craats in 2013 een half jaar gewoond en fotografie gestudeerd in Tallinn. In deze installatie doet zij in beeld en tekst verslag van dit onderzoeksproject. 
Als beeldmaker en professioneel fotozwerver (1964) hou ik van mensen. Fotografeer deze dan ook het liefst. Ben geïnteresseerd in het echte verhaal achter de mens. Het pure portret maar ook een verstild Nederlands landschap krijgt zomaar mijn liefde. Beeld moet emotie oproepen en bijblijven als herinnering. Terugkerende onderwerpen in mijn autonoom werk: verstilde weidsheid, de mens op straat, verlatenheid en Texel.
In zijn interactieve werk INTERACTIVE NARRATIVES gebruikt Frans van Viegen zijn persoonlijke beelden en eigen context als een vertrekpunt voor de kijker, waarmee hij de kijker aanmoedigt om er zijn/haar eigen verhaal van te maken. Een combinatie van beeld, beweging en geluid.
De fotografie is, samen met de muziek, de pijler waarop al mijn werk gebaseerd is. Alle soorten en maten van fotografie hebben mijn belangstelling en zijn ook onderdeel van mijn werk. Van straight photograph tot collage of verfrommelde foto.
ER ZIJN, wat betekent dat nu eigenlijk. Voor kunstenaar Michiel Knaven werd een tipje van de sluier opgelicht tijdens de colleges van Jan Flameling. Hij besloot dit te onderzoeken door de dagelijkse momenten die hem doen beseffen dat hij er is, dat hij bestaat, te gaan fotograferen. Dit onderzoek nam ruim 3 jaar in beslag en resulteerde in 620 indringende foto’s.
Rob Acket (Amersfoort, 1959) wist al op jonge leeftijd dat hij fotograaf wilde worden. De magie van de donkere kamer en de foto die zich daar technisch ontwikkelt, fascineerde hem mateloos. “Plaatjes maken blijft het leukste wat er is,” aldus Rob, ondanks dat de donkere kamer heeft plaats gemaakt voor een computer.
Straat/Grote-stads-fotografie, ‘to catch the times’, is mijn eerste liefde. Later, op zoek nar ruimte wijdse landschappen met grote donkere wolkenluchten. Gebruikmakend van urban en big sky beeldtaal zijn o.a. de Living on Borrowed Time series ontstaan na een bezoek aan Sobibor waar mijn oom waar ik naar genoemd ben in 1943 is vermoord.
Autonoom fotograaf. Al direct kreeg ik de behoefte mensen te fotograferen. In mijn beginperiode (1982) kon ik de vele verzamelde boeken van de ‘Grote Fotografen’ met moeite dichtslaan. Al dat prachtige fotowerk heeft mij veel inspiratie gegeven Dit alles heeft – volgens de kenners – een eigen handschrift opgeleverd. Publicist van 4 fotoboeken. Lid: Dupho/GKF
Elias Halabi is een freelance fotograaf en exposant, gespecialiseerd in maatschappelijk gerichte fotografie gebaseerd in Bethlehem, Palestina. Halabi ontwikkelde een goede focus voor sociaal-culturele interpretaties hij studeerde sociologie/psychologie aan de Universiteit van Bethlehem.
Vivien Sansour is een landbouw specialist, schrijver, producent en fotograaf. Ze heeft gewerkt op het gebied van landbouw, met name het jaren lang documenteren van de verhalen van boeren. Vivien heeft gewerkt met boeren in Palestina, Uruguay, Mexico (Chiapas) en Italië.
Nico Brons is afgestudeerd aan de fotoacademie in Amsterdam op 18 december 2013.
Mijn naam is Cees de Vries. Ik woon sinds 2005 samen met mijn vriendin in de wijk Vathorst. Ik ben inmiddels 68 jaar en u zult begrijpen dat ik de binnenzijde van deze twee ziekenhuizen, ook gezien mijn medisch verleden aardig op het netvlies heb staan. Fotograferen doe ik al vanaf mijn 15 jaar, maar sinds mijn komst naar Vathorst is de hobby een Passie geworden. In Vathorst is ook een fotoclub opgericht met de naam ZoneV en van Fotokring Eemland ben ik naar de club in Vathorst verhuisd. Exposities van ZoneV waren te zien in de Icoon, bibliotheek Hoogland, stations traverse Amersfoort centraal en tijdens Amersfoort Fotostad.
Cees Wouda heeft zichzelf op later leeftijd omgeschoold tot fotograaf en heeft zich door zijn betrokkenheid veel activiteiten ontwikkeld tot één van de bekendere fotografen van Amersfoort. Hij fotografeert veelal de actualiteit met een voorkeur voor kunst en cultuur.
Klaas van Huizen is een onafhankelijk fotograaf en internationaal organisator/curator van foto-exposities. Na zijn fotografie studie, gevolgd door aanvullende cursussen en workshops, werkte hij lange tijd voor verschillende tijdschriften.
“Doorkijken”. Een prachtige kans om architectuur, de mensen die erin wonen en de omgeving die betekenis heeft voor Amersfoort vast teleggen. Zo’n uitdaging wil ik wel aangaan als fotograaf. Het geeft mij een kans om meerdere lagen proberen te geven aan het begrip “doorkijken”.
Sabine Keijzer maakt voornamelijk portretfoto’s, waarbij ze graag gevoel, sfeer en stijl nog mooier in beeld brengt. Wat maakt jou uniek? En hoe zie jij jezelf het liefst op foto? Haar foto’s kenmerken zich door de subtiel stralende lach. Ook zijn het vaak kinderen die ze fotografeert, die onbezorgdheid en onbevangenheid wil ze in haar foto’s vangen.
Ingeschreven bij de KvK als fotograaf in 2015. Fotograferend sinds mijn kinderjaren. Analoog, altijd op zoek naar gekke plaatjes. In het begin werkend in een kleine doka op de slaapkamer van mijn ouders waar mijn vader zijn eerste eigen kleurenprintjes uitprobeerde. Later op zoek naar baantjes bij plaatselijke fotograaf zoals Foto de Smalen op de Korte Gracht. Daar een klein jaartje mogen werken totdat de “grote baas” van weleer vond dat het genoeg was. Kostentechnisch. Later nog vaak foto’s voor Paul geschoten van bruidsparen. Dit werk later een periode voortgezet bij Jos Ruijssenaars op de Wiekslag. Hier geleerd om echt te fotograferen en om echt massa werk te verzetten in de doka. Jos had een fijn gevoel voor uitsneden en composities.
Sommige kunstenaars zeggen: “ik ga me specialiseren en daar dan heel goed in worden.” Dat kan ik bij anderen erg waarderen. Maar specialisatie lijkt voor mij niet te zijn weggelegd. Ik doe veel. En dan nog een beetje meer. Mijn projecten zwiepen heen en weer tussen hilarische beelden en performances tot aan verstilde fotografie.
Rob Steenhorst (Amsterdam 1952, gehuwd 1 zoon, woont en werkt te Leiden)
Natuur heeft mijn warme belangstelling. Ik voel me er prettig en thuis.
“Ik zie fotografie als een onderzoek naar het leven en naar mezelf. Met mijn camera beschouw ik mezelf als een soort antropoloog die onderzoek naar gevoelens en levensvragen. Er zijn een aantal thema’s die ik niet los kan laten en de kern vormen van mijn bestaan. Overleven, vrijheid en vergankelijkheid. Deze thema’s zitten vast aan mijn ziel en ik moet dit onderzoeken. Ik word gegrepen door echte verhalen waar de essentie van leven en geloof voor mij bij elkaar komen.”
Als documentair fotograaf richt Saskia Aukema zich op onderwerpen die maatschappelijk gevoelig liggen of zich zelfs in de taboesfeer bevinden, zoals maagdelijkheid op hogere leeftijd en het dragen van een gezichtssluier. Een onderdeel uit dat laatstgenoemde project won begin dit jaar een Zilveren Camera in de categorie Portretten. 
Oscar Voch is kunstenaar en fotograaf, waarbij deze laatste hoedanigheid geheel in dienst staat van de eerste.
De serie UCP is ontstaan tijdens een opname in een psychiatrisch ziekenhuis na een suïcide poging. De dag waarop ik werd overgebracht naar de gesloten afdeling was een mooie, zonnige dag. Er viel een streep ligt tussen de gordijnen door. Ik maakte een zelfportret. Mijn hoofd viel in de zwartheid van de schaduw, net zoals ik dat van binnen voelde. Het voelde fijn om te zien dat wat ik voelde op dat beeld stond. Zo ben ik door gegaan met fotograferen. Het gaf me rust om bezig te zijn met hoe ik me voelde, zonder woorden te gebruiken.
Keke Keukelaar, 1971.
Jolanthe Lalkens portretteert mensen op een integere, subtiele maar ook intense manier. In de foto’s die ze laat zien komt het onderzoek naar het portret naar voren. Waar zit de kracht en waar de kwetsbaarheid? Dit heeft geleid tot tentoonstellingen o.a in de Nieuwe Stad en Museum Flehite te Amersfoort. Voor de tentoonstelling ‘Gelaagde portretten’ is zij bezig een serie te maken over jongeren tussen de 15 en 20 jaar waarin ze de overgang van kind naar volwassen probeert weer te geven.
Carla Kogelman (1961, Raalte) is ruim 25 jaar werkzaam geweest in de theaterwereld en studeert eind 2011 af aan de Fotoacademie in Amsterdam met als specialisatie reportage, documentair en portret.
De fascinatie voor het menselijk bestaan ligt ten grondslag aan mijn portretfotografie. Het fotograferen van gezichten is mijn manier om het leven te begrijpen. Ik zie het als een poging het menselijk bestaan een gezicht te geven.
“Ik zie fotografie als een onderzoek naar het leven en naar mezelf. Met mijn camera beschouw ik mezelf als een soort antropoloog die onderzoek naar gevoelens en levensvragen. Er zijn een aantal thema’s die ik niet los kan laten en de kern vormen van mijn bestaan. Overleven, vrijheid en vergankelijkheid. Deze thema’s zitten vast aan mijn ziel en ik moet dit onderzoeken. Ik word gegrepen door echte verhalen waar de essentie van leven en geloof voor mij bij elkaar komen.”
Mujtaba Jalali (24) is geboren en opgegroeid in Iran. Zijn ouders komen uit Afghanistan, maar moesten enkele decennia geleden vluchten voor de oorlog in hun land. Mujtaba studeerde in Iran Engelse literatuur en werkte als freelance fotojournalist.
“Vorig jaar ben ik gevlucht van Iran naar Nederland. Tijdens mijn reis heb ik de ellende en de hoop gezien in de ogen van duizenden migranten. Toen 033Fotostad me vroeg om foto’s te maken voor de expositie ‘Ruth’ heb ik meteen ‘ja’ gezegd. Het is belangrijk dat we kennis maken met elkaar, de vluchtelingen en de Nederlanders. In het lied van Stef Bos is die wens mooi verwoord. Mijn fotoserie laat drie vrouwen zien met de ‘kostbaarheden’ die ze hebben meegenomen op hun lange reis door Europa.”